noordstede

De regeringsperiode van het nieuwe kabinet zal vooral in het teken (moeten) staan van herstel. Daarbij passen geen lastenverzwaringen voor het bedrijfsleven, maar juist beleid dat ondernemers in staat stelt te doen waar ze goed in zijn: ondernemen.

Het behoeft geen betoog dat met name kleine bedrijven keihard worden geraakt door de coronacrisis. We moeten voorkomen dat zij van het speelveld verdwijnen en de grote steeds groter worden.

Met de gedeeltelijke lockdown en de andere aangescherpte maatregelen is het nu niet de tijd om het steunpakket voor ondernemers te versoberen. Met verkeerde zuinigheid zou het kabinet meer kapot maken dan ons lief is: banen en bedrijven.

Terwijl we met elkaar overuren draaien om de gezondheidscrisis en de daaruit voortvloeiende economische crisis te bestrijden, moeten we ervoor zorgen dat we niet ook nog in een sociale crisis belanden.

Niet bezuinigen, maar investeren. Dat is de enige manier om uit de huidige crisis te komen. Belangrijk bij alle plannen en maatregelen van het kabinet is, is dat er een stevige focus is op de behoefte van het mkb.

Met het toenemend aantal besmettingen in eigen land en de (vakantie)landen om ons heen, neemt de vrees voor een tweede coronagolf toe. We moeten met elkaar – overheid, burgers en bedrijven – alles op alles zetten om die te voorkomen.

Met de recente versoepeling van de coronamaatregelen zien veel mensen het weer wat zonniger in. Dat is mooi natuurlijk, dat we een beetje lijken op te veren, maar: we zijn er nog lang niet.

Tot 20 mei in deze coronalock-down? Dat is uitzichtloos. Laten we alsjeblieft snel focussen op wat wél kan en zowel de samenleving als de economie weer wat lucht geven.

Deze coronacrisis vraagt veel, van iedereen. Zij vraagt wat mij betreft ook en vooral om coulance en solidariteit. Ik zie geweldige acties en activiteiten langskomen. Maar ik zie ook grote concerns die eenzijdig hun betaaltermijnen oprekken. Of grote vastgoedbeheerders die het vertikken om hun huurders tegemoet te komen.

Onze werkloosheid behoort tot de laagste in Europa. Maar tegelijk staan er nog altijd zo’n 700 duizend mensen aan de kant. Mensen die om welke reden dan ook de weg naar werk zelf niet of moeilijk kunnen vinden. Hoe we hen aan de slag kunnen helpen, is misschien wel de grootste uitdaging op de arbeidsmarkt.